Max Schmeling
Wzrost, Waga, Wymiary, Wiek

Max Adolph Otto Siegfried Schmeling (ur. 28 września 1905 w Klein Luckow, zm. 2 lutego 2005 r. w Wenzendorfie) – bokser niemiecki.

Pochodził z Pomorza, z okolic Pasewalku. Boksowanie rozpoczął w 1922 r. w barwach Kraftsportverein Benrath. W 1924 r. przeszedł na zawodowstwo. Następne lata to pasmo sukcesów: 1926 – mistrzostwo Niemiec w wadze półciężkiej, 1927 – mistrzostwo Europy w wadze półciężkiej, 1928 – mistrzostwo Europy w wadze ciężkiej, 1930 – mistrzostwo świata wszechwag (pokonał w Nowym Jorku Jacka Sharkeya). Został w ten sposób pierwszym supermistrzem boksu z Europy. W 1932 r. obronił tytuł w walce z Youngiem Striblingiem, by potem go stracić w rewanżowej walce z Sharkeyem.

Największy rozgłos przyniosły mu jednak pojedynki z ówczesnym królem ringu, za którego uważano Amerykanina Joe Louisa. W pierwszym spotkaniu w 1936 r. Max Schmeling zwyciężył w 12. rundzie przez nokaut. Nie była to oficjalna walka o mistrzostwo świata, lecz prestiżowa konfrontacja czempionów czarnej i białej rasy, co szczególnie podkreślały środki propagandy w ówczesnych Niemczech. Walkę oglądało na Yankee Stadium ponad 40 tys. osób. Hitlerowskie władze przyznały bokserowi znaczną nagrodę, którą zainwestował w restaurację w Szczecinie.