Bennett Lester (Benny) Carter (New York), 8 augustus 1907 - Los Angeles (Californië), 12 juli 2003) was een Afro-Amerikaanse jazzmuzikant die bekendheid verwierf als saxofonist, trompettist, componist, arrangeur en bigbandleider. Hij was een toonaangevende figuur binnen de jazz over een periode van bijna 60 jaar (van de jaren 30 tot de jaren 90) en werd door vele collega-muzikanten omschreven als King.
In zijn jeugd woonde Carter in Harlem, vlak bij Bubber Miley die een van de stertrompettisten van Duke Ellington was. Carter werd geïnspireerd door Miley en kocht een trompet. Maar toen hij merkte dat hij niet zo getalenteerd was als Miley kocht hij een saxofoon.
Op zijn 15e begon hij professioneel te spelen. Zijn eerste opnames maakte hij in 1927 en het jaar daarop vormde hij zijn eerste bigband. In 1930 en 1931 speelde hij met Fletcher Henderson, waarna hij weer terugkeerde bij zijn eigen band. Bovendien maakte hij arrangementen voor Henderson en Duke Ellington in die jaren en schreef hij hits als Blues In My Heart en When Lights Are Low. Aan het begin van 1930 werden hij en Johnny Hodges gezien als de belangrijkste altsaxofonisten van die tijd. Ook werd Carter een solotrompettist. Vanaf 1930 begon hij dan ook intensief met het opnemen van nummers op de trompet.