Willie Mays
Wzrost, Waga, Wymiary, Wiek

Willie Howard Mays, Jr. (ur. 6 maja 1931 w Westfield w stanie Alabama) – amerykański baseballista, który występował na pozycji środkowozapolowego.

Zawodową karierę rozpoczął w zespołach Negro League w Chattanooga Choo-Choos i Birmingham Black Barons. Podczas występów w Negro League był obserwowany przez skautów klubów MLB, między innymi Boston Braves oraz Brooklyn Dodgers. Ostatecznie 20 czerwca 1950 podpisał kontrakt z New York Giants. Sezon 1951 rozpoczął w klubie rezerwowym Giants Minneapolis Millers. W Major League Baseball zadebiutował 25 maja 1951 w meczu przeciwko Philadelphia Phillies. Mimo nie najlepszego sezonu, w którym uzyskał średnią uderzeń 0,274, zaliczył 68 RBI i zdobył 20 home runów w 121 meczach, został wybrany najlepszym debiutantem w National League. W tym samym roku zagrał w World Series, jednak Giants ulegli New York Yankees w sześciu meczach.

W 1952 został powołany do United States Army. Z powodu służby wojskowej Mays nie zagrał w 266 meczach. W 1954 powrócił do zawodowego baseballu i ze średnią uderzeń 0,345 i 46 zdobytymi home runami, został wybrany MVP National League. W tym samym sezonie New York Giants zwyciężyli w World Series pokonując Cleveland Indians 4–0. Dwa lata później wstąpił do Klubu 30–30 zdobywając 36 home runów i 40 skradzionych baz. W 1962 Giants (od 4 lat z siedzibą w San Francisco) przegrali World Series z New York Yankees w siedmiu meczach. Trzy lata później został po raz drugi w karierze wybrany MVP.