Maurizio Merli
Wzrost, Waga, Wymiary, Wiek

Maurizio Merli (ur. 8 lutego 1940 w Rzymie, zm. 10 marca 1989 roku w Rzymie) – włoski aktor filmowy, szczególnie znany ze swoich ról twardych detektywów w kilkunastu modnych w latach 70. filmach policyjnych.

Debiutował na kinowym ekranie niewielką rolą w dramacie historycznym Luchino Viscontiego Lampart (Il Gattopardo, 1963) u boku Burta Lancastera, Alaina Delona i Claudii Cardinale. Rok później wystąpił na scenie w sztuce Triumf (I trionfi, 1964) oraz pojawił się na małym ekranie w telefilmie Wielkie kameleony (I grandi camaleonti, 1964). Następnie powrócił do teatru w przedstawieniu Ludovico Ariosto Orland szalony (Orlando furioso, 1968). Swój sceniczny potencjał objawił w pełni w miniserialu Młody Garibaldi (Il giovane Garibaldi, 1974) jako Giuseppe Garibaldi.

Jego pierwszą główną rolą była postać Burta Halloway, przyjaciela zamordowanego w śniegu przez dwóch przestępców, który troszczy się o swego syna i jego psa owczarka alzackiego w dreszczowcu kryminalnym Biały Kieł na ratunek (Zanna bianca alla riscossa, 1974). Merli został wybrany do tej roli ze względu na swoje podobieństwo do bardzo popularnego kultowego aktora Franco Nero, który zagrał główną rolę w dwóch pierwszych częściach filmu (Biały Kieł (Zanna Bianca, 1973) i Powrót Białego Kła (Il Ritorno di Zanna Bianca, 1974). Przełomem w jego karierze była kreacja komisarza Betti'ego w filmie sensacyjnym Brutalny Rzym (Roma violenta, 1975), który stał się ogromnym hitem i utorowała drogę do ról twardych detektywów w produkcjach takich jak Strach na ulicach (Paura in città, 1976), Rzym zbrojny po zęby (Roma a mano armata, 1976), Brutalny Neapol (Napoli violenta, 1976) czy Jak specjalny glina w akcji (Italia a mano armata, 1976). Jednak filmy te przyciągnęły szorstkie słowa krytyków.