Malik al-Dżaziri, Malek Jaziri (arab. مالك الجزيري, Mālik al-Ǧazīrī; ur. 20 stycznia 1984 w Bizercie) – tunezyjski tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa, medalista igrzysk panarabskich i igrzysk śródziemnomorskich, najwyżej notowany zawodnik tunezyjski w historii, olimpijczyk z Londynu (2012) i Rio de Janeiro (2016).
Al-Dżaziri zadebiutował w rozgrywkach zawodowego touru w kwietniu 2002 roku, jeszcze jako amator, w turnieju rangi Futures w Sidi-Fredj, a pierwszy mecz wygrał cztery miesiące później w Tunisie. Od początku kariery występował głównie w futuresach w północnej Afryce i na Bliskim Wschodzie, a wraz z poprawą pozycji rankingowej rozpoczął także starty w imprezach ATP Challenger Tour w Europie.
Pierwszy przełom w karierze nadszedł w roku 2006, kiedy al-Dżaziri złamał granicę 300. pozycji w zawodowym rankingu. Niedługo potem doznał kontuzji kolana, która wyeliminowała go z gry na dwa lata. Kolejnym przełomem był rok 2011 – Tunezyjczyk awansował z 333. na 118. lokatę. W sezonie al-Dżaziri wygrał trzy turnieje rangi Futures, osiągnął pierwszy finał imprezy challengerowej (Samarkand), zanotował triumf w imprezie tej rangi (Genewa), a także po raz pierwszy wystąpił w turnieju wielkoszlemowym. Tunezyjski tenisista udanie przebrnął eliminacje podczas US Open 2011 i wygrał mecz pierwszej rundy z Thiemo de Bakkerem. W kolejnej rundzie musiał uznać wyższość Mardy’ego Fisha.