Jeremy Irons
Wzrost, Waga, Wymiary, Wiek

Jeremy John Irons (ur. 19 września 1948 w Cowes) – brytyjski aktor filmowy, telewizyjny i teatralny. Zdobywca Oscara.

Urodził się w Cowes na wyspie Wight jako syn Paula Dugana Ironsa (1913–1983), z zawodu księgowego, i Barbary Anne Brereton Brymer Sharpe Irons (de domo Sharpe; 1914–1999). Wychowywał się z dwójką starszego rodzeństwa: bratem Christopherem (ur. 1943) i siostrą Felicity Anne (ur. 1944). Jego pradziadek ze strony ojca był policjantem Metropolitan Police Service, który został zwolniony z powodu pijaństwa, a później czartyzm. Ma niewielką liczbę przodków irlandzkich z hrabstwa Cork. W latach 1962-66 uczył się w niezależnej szkole dla chłopców Sherborne School w Dorset. Był perkusistą i grał na harmonijce w czteroosobowym szkolnym zespole o nazwie Four Philosophy of Wisdom.

Po ukończeniu Bristol Old Vic Theatre School, w 1969 roku debiutował na scenie. W 1971 na deskach Bristol Old Vic Theatre wystąpił w komedii Noëla Cowarda Hay Fever jako Simon Bliss, farsie Joego Ortona Co widział kamerdyner jako Nick oraz dramacie Williama Szekspira Zimowa opowieść jako Florizel, syn króla Czech. Wkrótce trafił na londyńską scenę Round House Theatre i potem Wyndham's Theatre w musicalu Stephena Schwartza Godspell (1971) w roli Jana Chrzciciela. Pojawił się też w spektaklach: Pamiętnik szaleńca (1973) Gogola w Act Inn Lunchtime Theatre, Wiele hałasu o nic (1974) jako Don Pedro w Young Vic Theatre, Dozorca autorstwa noblisty Harolda Pintera (1974) jako Mick w Young Vic Theatre, Poskromienie złośnicy (1975) jako Petruchio, wielbiciel Katarzyny w New Shakespeare Company - RoundHouse Theatre oraz Wizyta inspektora (1975) J.B. Priestleya w Key Theatre w Peterboroughu. Z czasem grał także w spektaklach prestiżowego Royal Shakespeare Company: Wild Oats jako Harry Thunder w Aldwych Theatre (1976) i Piccadilly Theatre (1977), Zimowa opowieść (1986) jako Leontes oraz Ryszard II (1986). W roku 1984 zadebiutował w roli Henry’ego Boota na Broadwayu w Plymouth Theatre w sztuce Toma Stopparda Prawdziwa rzecz w reżyserii Mike’a Nicholsa z Glenn Close, Christine Baranski, Cynthią Nixon i Peterem Gallagherem, w tym samym roku otrzymał Tony Award i nominację do Drama Desk Award dla najlepszego aktora sezonu.