Jarno Trulli
Wzrost, Waga, Wymiary, Wiek

1996: Niemiecka Formuła 3 (mistrz)

Jarno Trulli (ur. 13 lipca 1974 w Pescarze) – włoski kierowca wyścigowy. W Formule 1 startował od sezonu 1997 do 2011. Reprezentował zespoły Minardi, Prost, Jordan, Renault, Toyota i Lotus. W tej serii wyścigowej wygrał tylko raz, podczas Grand Prix Monako 2004. Zwycięzca niemieckiej Formuły 3 w sezonie 1996.

Urodził się 13 lipca 1974 w Pescarze. Jego rodzice dali mu imię po Jarno Saarinenie, fińskim motocykliście wyścigowym, który zginął w 1973 na torze Autodromo Nazionale di Monza. W 2004 ożenił się z Barbarą, z którą ma dwójkę dzieci - Enzo i Marco. Trulli jest właścicielem winnicy w rodzinnej Abruzji.

Trulli swoją karierę wyścigową, podobnie jak wielu innych kierowców Formuły 1, rozpoczął od kartingu. W latach 1988-1990 zdobył trzy kolejne tytuły mistrza Włoch w kartingowej klasie 100 National. W 1990 zdobył tytuł wicemistrza świata juniorów w klasie A, a w Mistrzostwach Świata klasy Formuła A zajął 4. miejsce. Rok później startował w klasie Formuła K zdobywając mistrzostwo świata. Zajął również 3. pozycję w Mistrzostwach Europy oraz 22. miejsce w Pucharze Świata. Ponadto wziął udział w Mistrzostwach Świata klasy Formuła C, jednak zajął w nich odległe, 32. miejsce. W 1992 bronił wywalczonego rok wcześniej tytułu kartingowego Mistrza Świata w klasie Formuła K, jednak ostatecznie został sklasyfikowany dopiero na 19. pozycji. W 1993 zadebiutował w Formule 3 startując w 6 wyścigach włoskiej edycji tej serii wyścigowej, jednakże nie zdobył w nich punktów. W tym samym roku wziął również udział w Pucharze Świata kartingowej klasie Formuła Super A zajmując ostatecznie 3. miejsce. W 1994 ponownie startował w tej klasie zdobywając tytuły Mistrza Europy i Ameryki Północnej, jednak w Mistrzostwach Świata zajął dopiero 30. miejsce. Ponadto w tym samym roku zdobył tytuł Mistrza Świata w klasie Formuła C. Wziął również udział w jednym z wyścigów brytyjskiej serii Formuły 3, jednak nie zdobył w nim punktów. Rok 1995 był ostatnim rokiem startów Trulliego w wyścigach kartingowych. Zdobył on tytuł Mistrza Włoch w klasie 100 International, w Mistrzostwach Europy klasy Formuła Super A zajął 3. miejsce, a w Mistrzostwach Świata klasy Formuła C został sklasyfikowany na 6. pozycji. Wziął również udział w 12 z 16 rozegranych wyścigów niemieckiej edycji Formuły 3 wygrywając dwukrotnie. W klasyfikacji generalnej zajął ostatecznie 4. pozycję z dorobkiem 95 punktów. Wystartował także w kończącym sezon Grand Prix Makau, uznawanym za nieoficjalne Mistrzostwa Świata Formuły 3, gdzie zajął 2. miejsce. W 1996 podpisał kontrakt ze startującym w Formule 1 Bennetonem, w którym był kierowcą testowym. Wystartował również ponownie w niemieckiej Formule 3. Dziesięciokrotnie stawał na podium, z czego sześciokrotnie wygrał, co pozwoliło mu zdobyć tytuł mistrzowski. Podobnie jak rok wcześniej wziął także udział w kończącym sezon Grand Prix Makau, które ukończył na 3. pozycji. Wcześniej wystartował również w wyścigach Masters of Formula 3 oraz Grand Prix Monako Formuły 3, jednak w obu zajął dopiero 18. miejsce.