Edna St. Vincent Millay (Rockland (Maine), 22 februari 1892 - Austerlitz, New York, 19 oktober 1950) was een Amerikaans dichteres, toneelschrijfster en activiste. Voor haar prozawerk gebruikte ze het pseudoniem Nancy Boyd. Zij ontving in 1923 de Pulitzerprijs voor poëzie, waarmee ze de derde vrouw was aan wie deze prijs werd toegekend.
Millay kende een armoedige jeugd, waarbij moeder Cora, na de scheiding van haar man, haar kinderen langs verschillende steden voerde, steeds weer op zoek naar personen die haar wilden steunen. Cora bracht Edna ondanks haar geldnood wel een grote liefde voor boeken bij (op hun rondreizen sjouwden ze altijd hele koffers vol met zich mee) en stimuleerde haar om onafhankelijk te denken.
Aan Vassar College begon Millay gedichten te schrijven. Haar eerste poëziebundel, Renascence and Other Poems verscheen in 1917 en bevat een aantal opvallend volwassen gedichten, geschreven in een sterk lyrische en romantisch-beschouwende toon. Het titelgedicht had al eerder sterk de aandacht getrokken door publicatie in 1912 in de bloemlezing The Lyric Year, ontstaan uit een gelijknamige poeziewedstrijd. Het gedicht 'Renascence' werd alom beschouwd als de beste bijdrage, doch slechts met de vierde prijs bekroond, hetgeen de nodige ophef veroorzaakte.