Bernard L. Feringa
Lengte, Gewicht, Lichaamsparameters, Leeftijd

Bernard Lucas (Ben) Feringa (Barger-Compascuum, 18 mei 1951) is een Nederlands chemicus, verbonden als hoogleraar aan de Rijksuniversiteit Groningen. In 2016 won Feringa de Nobelprijs voor de Scheikunde, gedeeld met Jean-Pierre Sauvage en Fraser Stoddart, voor hun onderzoek naar moleculaire nanomachines.

Feringa werd als tweede van in totaal tien kinderen geboren in het katholieke gezin van boer Geert Feringa (1918–1993) en zijn vrouw Lies Feringa-Hake (1924–2013). Zijn jeugd bracht hij door op de boerderij in het Bourtangermoeras aan de grens met Duitsland. Feringa is van Nederlandse en Duitse afkomst. Tot zijn voorouders behoort Johann Gerhard Bekel die in het veen werkte. Samen met zijn vrouw Betty heeft hij drie dochters. Hij woont in Paterswolde.

In 1978 promoveerde Feringa aan de Rijksuniversiteit Groningen op het onderzoek naar asymmetrische oxidaties van fenolen met de dissertatie Asymmetric oxidation of phenols. Atropisomerism and optical activity onder leiding van Hans Wijnberg, waarna hij enkele jaren bij Shell werkte. In 1988 werd hij benoemd tot hoogleraar organische chemie aan de Rijksuniversiteit Groningen waar hij tevens voorzitter is van de basiseenheid Synthetisch organische chemie. Daarnaast werd hij in 2003 benoemd tot Jacobus van't Hoff Distinguished Professor of Molecular Science. In 2004 ontving hij de Spinozapremie en in 2006 werd hij benoemd tot lid van de Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen. Van 2008 tot 2013 was hij Akademiehoogleraar. In 2008 werd Feringa geridderd in de Orde van de Nederlandse Leeuw. Op 23 november 2016 werd Feringa door de minister van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap, Jet Bussemaker, bevorderd tot Commandeur in de Orde van de Nederlandse Leeuw.