Carmen Miranda
Wzrost, Waga, Wymiary, Wiek

Carmen Miranda, właśc. Maria do Carmo Miranda da Cunha (ur. 9 lutego 1909 w Marco de Canaveses, zm. 5 sierpnia 1955 w Beverly Hills) – brazylijska piosenkarka, tancerka i aktorka pochodzenia portugalskiego. Pierwsza brazylijska artystka, która stała się międzynarodową gwiazdą.

Carmen Miranda urodziła się w Portugalii jako druga córka José Marii Pinto Cunha (1887–1938) i Marii Emílii Mirandy (1886–1971). Tuż jej po urodzeniu ojciec przeniósł się do Brazylii, do Rio de Janeiro (ówczesnej stolicy tego kraju), gdzie otworzył salon fryzjerski. W 1910 przyjechała do niego żona razem z córkami, Olindą i Carmen. W Brazylii urodziły się ich kolejne dzieci: Amaro (1911), Cecília (1913), Aurora (1915–2005) i Oscar (1916). Ponieważ rodzice Carmen byli bardzo katoliccy, posłali ją do szkoły prowadzonej przez zakon Zgromadzenia Sióstr świętej Teresy od Dzieciątka Jezus. W wieku lat 14 Miranda zaczęła pracę w sklepie, by pokryć koszty leczenia starszej siostry, która zachorowała na gruźlicę i wyjechała do Portugalii na leczenie. Miranda miała zwyczaj śpiewania podczas pracy, co zwróciło uwagę miejscowej rozgłośni radiowej. Miranda szybko zrobiła karierę w Rio i okolicach, a w chwili podpisywania kontraktu z wytwórnią RCA w 1928 była już znana w całej Brazylii. W 1933 zadebiutowała w filmie A Voz do Carnaval, ugruntowując swoją sławę udziałem w zrealizowanym dwa lata później Estudantes. Podczas swych występów w kasynie Rio da Urca w 1939 Miranda została zauważona przez Lee Shuberta, impresario z Broadwayu, który niezwłocznie zorganizował jej wyjazd do Stanów Zjednoczonych. Wkrótce Miranda zadebiutowała w Nowym Jorku, występując w programie The Streets of Paris. Jej karierę oficjalnie wspierał rząd Stanów Zjednoczonych, zgodnie z wytycznymi programu Good Neighbor Policy prezydenta Roosevelta, chcącego w ten sposób zacieśnić więzi z Ameryką Łacińską, a także z Europą. W roku następnym Miranda osiedliła się w Hollywood. Pierwsza rola jaką tam otrzymała, był udział w filmie Down Argentine Way (1940), gdzie zagrała u boku Betty Grable i Dona Ameche. Przez kilka lat w latach 40. była najwyżej opłacaną artystką w USA, a w 1945 była najwyżej opłacaną kobietą w tym kraju, zarabiając według danych IRS ponad 200 000 dolarów. Wówczas to utrwalił się powszechnej świadomości jej artystyczny image – ognistej Brazylijki śpiewającej i tańczącej z ogromnym koszem owoców na głowie, przez co wydawała się wyższa niż w rzeczywistości (miała 152 cm wzrostu).