Anthony Keith Gwynn, Sr. (ur. 9 maja 1960, zm. 16 czerwca 2014) – amerykański baseballista, który występował na pozycji prawozapolowego przez 20 sezonów w San Diego Padres. Nosił przydomek Mr. Padre i Captain Video.
Gwynn w latach 1977–1981 studiował na San Diego State University, gdzie grał w koszykarskiej (na pozycji rozgrywającego) i baseballowej (na pozycji lewozapolowego i jako designated hitter) drużynie uniwersyteckiej San Diego State Aztecs. W czerwcu 1981 został wybrany w trzeciej rundzie draftu przez San Diego Padres i początkowo grał w klubach farmerskich, między innymi w Hawaii Islanders, reprezentującym poziom Triple-A. W Major League Baseball zadebiutował 19 lipca 1982 w meczu przeciwko Philadelphia Phillies, w którym zaliczył dwa uderzenia (w tym double'a), RBI i zdobył runa.
W 1984, swoim pierwszym pełnym sezonie, był najlepszym uderzającym w MLB ze średnią 0,351, po raz pierwszy wystąpił w Meczu Gwiazd, po raz pierwszy otrzymał Silver Slugger Award i zagrał we wszystkich meczach World Series, w których Padres przegrali z Detroit Tigers 1–4. W tym samym roku w głosowaniu do nagrody MVP National League zajął 3. miejsce za Rynem Sandbergiem z Chicago Cubs i Keithem Hernandezem z New York Mets. W 1986 mając między innymi najlepszy fielding percantage spośród prawozapolowych (0,989) i zaliczając na tej pozycji najwięcej putoutów (337) po raz pierwszy otrzymał Złotą Rękawicę. W latach 1987–1989 ponownie był najlepszym uderzającym w lidze; ostatnim baseballistą, który zwyciężał w National League w tej klasyfikacji trzy razy z rzędu był Stan Musial (1950–1952).