Samuel Peralta Sosa (ur. 12 listopada 1968) – dominikański baseballista, który występował na pozycji prawozapolowego przez 18 sezonów w Major League Baseball.
W lipcu 1985 roku podpisał kontrakt jako wolny agent z Texas Rangers i początkowo występował w klubach farmerskich tego zespołu, między innymi w Oklahoma City 89ers, reprezentujący poziom Triple-A. W MLB zadebiutował 16 czerwca 1989 roku w meczu przeciwko New York Yankees. W Rangers wystąpił w dwudziestu pięciu meczach i jeszcze w tym samym sezonie w ramach wymiany przeszedł do Chicago White Sox.
W marcu 1992 podpisał kontrakt z lokalnym rywalem White Sox Chicago Cubs. W sezonie 1993 został pierwszym zawodnikiem w historii Cubs, który został członkiem Klubu 30–30, zdobywając 33 home runy i 36 skradzionych baz. Dwa lata później po raz pierwszy w karierze wystąpił w Meczu Gwiazd i ponownie osiągnął co najmniej 30 home runów i 30 skradzionych baz. Został pierwszym baseballistą Cubs w XX wieku, który zwyciężał w klasyfikacji pod względem zdobytych home runów i skradzionych baz przez trzy kolejne sezony. W 1998 zdobył najwięcej w National League runów (134), zaliczył najwięcej RBI (158) i został wybrany najbardziej wartościowym zawodnikiem. W latach 2000 i 2002 zwyciężał w lidze w klasyfikacji pod względem zdobytych home runów (odpowiednio 50 i 49), zaś w sezonie 2001 zaliczył najwięcej RBI (158).