Samuel Frei, lepiej znany jako Sami Frey (ur. 13 października 1937 w Paryżu) − francuski komik i aktor pochodzenia polsko-żydowskiego.
Jest synem polskich emigrantów żydowskich we Francji. Jego rodzice zmarli w obozie deportacji nazistów w czasie II wojny światowej. Według słów Brigitte Bardot (której to podobno powiedział) w czasie akcji deportacyjnej został ukryty w koszu na bieliznę do prania z domu. W rzeczywistości zawdzięcza swoje przetrwanie babci Chayi Wolf, u której się schronił podczas aresztowania matki. Został deportowany. Opuścił Paryż z dziadkiem Chraïmem i obaj po wielu wędrówkach dotarli pod koniec 1943 do Rodez, gdzie mieszkał jego wujek Marcel Gassouk i ciotka Françoise Wolf. Pozostał tam aż do swojej pełnoletniości. Jako nastolatek rozpoczął studia na Cours Simon.
W wieku 18 lat pojawił się w pierwszym filmie Napoleon (1955) z Michèle Morgan, Marią Schell, Jeanem Marais, Serge Reggianim i Jeanem Gabin. Rok potem Robert Hossein zaangażował go do niewielkiej roli w filmie Wybacz nasze winy (Pardonnez nos offenses, 1956) u boku Mariny Vlady. Po wystepach w kilku sztukach, stał się rozpoznawalny dzięki roli Gilberta Telliera, kochanka Dominique Marceau (Brigitte Bardot) we francusko-włoskim dramacie Henriego-Georges’a Clouzota Prawda (La Vérité, 1960). Potem grał w filmach Rogera Vadima Siedem grzechów głównych (Les Sept péchés capitaux, 1961), Agnesa Vardy Cleo od piątej do siódmej (Cleo de 5 a 7, 1962) czy Jean-Luca Godarda Amatorski gang (Bande á part, 1964).