Wiktoria, właśc. Aleksandryna Wiktoria, ang. Alexandrina Victoria (ur. 24 maja 1819 w Londynie, zm. 22 stycznia 1901 w Cowes na wyspie Wight) – królowa Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii przez 63 lata (od 20 czerwca 1837). Od 1 stycznia 1877 r. także cesarzowa Indii. Żona księcia Alberta z Saksonii-Coburga-Gothy. Jej krewni i potomkowie zasiadali na tronach Grecji, Jugosławii, Rosji, Rumunii i Niemiec, a obecnie panują w Wielkiej Brytanii, Szwecji, Norwegii, Belgii, Danii i Hiszpanii.
Ojciec Wiktorii, Edward August Hanowerski, książę Kentu, był czwartym synem Jerzego III, króla Wielkiej Brytanii w latach 1760–1820. Matką Wiktorii była księżniczka Wiktoria Sachsen-Coburg-Saalfeld, córka Franciszka, księcia sasko-koburskiego na Saalfeld i siostra przyszłego króla Belgów Leopolda I. Najstarszy brat księcia Kentu, Jerzy, książę Walii, miał jedną córkę, Charlottę Augustę, która zmarła w 1817 r. Młodsi bracia Jerzego, Fryderyk August Hanowerski, książę Yorku i Wilhelm Henryk Hanowerski, książę Clarence, szybko się ożenili, aby zapewnić sukcesję tronu.