Patty Pravo
Wzrost, Waga, Wymiary, Wiek

Patty Pravo (właśc. Nicoletta Strambelli) – włoska piosenkarka pop, urodzona w Wenecji w 1948 roku. Czas największej popularności wokalistki przypada na drugą połowę lat 60. i lata 70. XX wieku. Do jej największych przebojów zalicza się utwory «La bambola» (1968), «Pazza idea» (1973), «Pensiero stupendo» (1978) oraz «…E dimmi che non vuoi morire» (1997). Uczestniczyła w konkursie Festiwalu Piosenki Włoskiej w San Remo 10 razy, zdobywając na nim do tej pory 3 nagrody krytyków. Pravo jest w czołówce włoskich artystów, którzy sprzedali najwięcej płyt — łączną sprzedaż jej nagrań szacuje się na 110 milionów egzemplarzy.

Uczęszczała do szkoły muzycznej im. Benedetto Marcellego w Wenecji. Mając 15 lat opuściła rodzinny dom i wyjechała na krótko do Londynu, a następnie przeprowadziła się do Rzymu. Tam zaczęła pracować jako piosenkarka w klubie nocnym o nazwie Piper Club. W 1966 roku nagrała pierwszy utwór, włoski cover «But You’re Mine» z repertuaru Sonny & Cher o tytule «Ragazzo triste» («Smutny chłopak»), który spotkał się z popularnością. W 1968 nagrała jeden ze swoich największych przebojów, «La bambola» («Lalka»), który utrzymywał się na miejscu 1. we Włoszech przez 6 tygodni i trafił na zestawienia w kilku innych europejskich krajach. Debiutancka płyta Patty ukazała się w tym samym roku i także odniosła duży sukces, docierając do 1. miejsca na liście sprzedaży we Włoszech. Ten sam rok przyniósł kolejne przebojowe single, m.in. «Gli occhi dell’amore» («Oczy miłości») oraz «Tripoli 1969», a w kolejnych latach wylansowała «Il paradiso» («Raj», 1969) i «La spada nel cuore» («Miecz w sercu», 1970). Z tą ostatnią piosenką wystąpiła na Festiwalu w San Remo w duecie z Little Tonym, zajmując 5. miejsce. Nagrała kolejne albumy, w tym Concerto per Patty (1969), Patty Pravo (1970), Di vero in fondo (1971), które uplasowały się w top 10 we Włoszech. Jej płyta Bravo Pravo zawierała następny duży przebój «Tutt’al più».