Lynn Nolan Ryan, Jr. (ur. 31 stycznia 1947) – amerykański baseballista, który występował na pozycji miotacza przez 27 sezonów w Major League Baseball.
Ryan podczas gry w szkolnej drużynie baseballowej Alvin Yellowjackets w latach 1963–1965, był obserwowany przez skautów zespołów MLB. W czerwcu 1965 podpisał kontrakt z New York Mets, w którym zadebiutował 11 września 1966 mając 19 lat. W 1969 zagrał w jednym meczu World Series, w których Mets pokonali faworyzowany Baltimore Orioles 4–1.
W grudniu 1971 w ramach wymiany zawodników przeszedł do California Angels. W 1972 po raz pierwszy wystąpił w Meczu Gwiazd i po raz pierwszy zaliczył najwięcej strikeoutów w lidze (w tej klasyfikacji zwyciężał jeszcze dziesięciokrotnie w latach 1973–1974, 1976–1979, 1987–1990). Po zakończeniu sezonu 1979 podpisał kontrakt jako wolny agent z Houston Astros. W 1981 i 1987 miał najlepszy w lidze wskaźnik ERA (1,69 i 2,76). W grudniu 1988 został zawodnikiem Texas Rangers.