Nino Ferrer (ur. jako Nino Agostino Arturo Mari Ferrari 15 sierpnia 1934 w Genui, Włochy, zm. 13 sierpnia 1998 w Montcuq, Francja) – francuski piosenkarz, kompozytor i producent muzyczny, wywodzący się z rodziny włosko-francuskiej. Był popularny głównie w latach 60., zarówno we Francji, jak i we Włoszech.
Nino Agostino Arturo Mari Ferrari urodził się w mieszanej rodzinie; jego ojciec pochodził z Piemontu, natomiast matka była Francuzką o korzeniach gaskońsko-normandzkich. Pierwsze 5 lat życia spędził w Nowej Kaledonii, gdzie pracował jego ojciec. W 1939 roku przyjechał z matką na wakacje do Włoch. Z ojcem oboje spotkali się już po wojnie. Młody Nino początkowo chciał być lekarzem, ale szybko porzucił te plany. Uczęszczał do szkoły jezuitów w Genui, a następnie w Paryżu, jednak edukacja religijna zniechęciła go do Kościoła. W późniejszym okresie studiował etnologię i archeologię, zamierzając zostać badaczem. Ale i z tych planów zrezygnował, gdy zainteresował się bliżej jazzem, a zwłaszcza bluesem, stając się z czasem gorącym zwolennikiem Jamesa Browna, Otisa Reddinga i Raya Charlesa. Zaczął grać na kontrabasie w zespołach Coleman's New Orleans Jazz Orchestra oraz Richard Bennet's Dixie Cats. Akompaniował rhythm and bluesowej śpiewaczce Nancy Holloway, który jako pierwsza przekonała go, aby spróbował swych sił jako wokalista solowy.