Newton Leroy Gingrich (ur. 17 czerwca 1943 w Harrisburgu) – prominentny amerykański polityk, republikanin.
W latach 1979-1999 zasiadał w Izbie Reprezentantów. Od 1989 do 1995 był zastępcą lidera/rzecznikiem dyscyplinarnym mniejszości (tzw. Whip, czyli w tłumaczeniu „Bicz”). Uważany za jednego z głównych autorów zwycięstwa Republikanów w wyborach do Kongresu w roku 1994, w wyniku których zdobyli większość w Izbie Reprezentantów po okresie dominacji Partii Demokratycznej trwającym od 1954. Przez następne cztery lata był Spikerem Izby. Z biegiem czasu stał się politykiem kontrowersyjnym, nielubianym nawet we własnej partii. Jego wiodąca rola w próbie impeachmentu Billa Clintona jeszcze bardziej obniżyła jego popularność. Po wyborach roku 1998 w których Republikanie stracili kilka mandatów, fala krytyki zmusiła go do rezygnacji i odejścia z Izby.
Gingrich był przez wielu uważany za jednego z najbardziej wpływowych spikerów w historii Stanów Zjednoczonych, albowiem nie tylko przewodniczył izbie, ale uchodził za czołowego lidera większości w całym Kongresie, oraz czołową postać partii i zarazem „Republikańskiej Rewolucji”.