Massimo Ranieri, właśc. Giovanni Calone (ur. 3 maja 1951 w Neapolu) – włoski wokalista, aktor i prezenter telewizyjny, dwukrotny reprezentant Włoch w Konkursie Piosenki Eurowizji (w 1971 i 1973 roku).
Giovanni Calone urodził się w neapolitańskiej dzielnicy Santa Lucia jako piąte z ośmiorga dzieci. W wieku 10 lat zaczął śpiewać w restauracjach i na przyjęciach weselnych. W 1964 roku został odkryty przez producenta muzycznego Gianniego Aterrano, który zabrał go do Nowego Jorku, gdzie umożliwił mu nagranie debiutanckiego mini-albumu pod pseudonimem Gianni Rock. Płyta zawierała cztery utwory: „Tanti auguri signora”, „Se mi aspetti stasera”, „Non chiudere la porta” i „La Prima Volta”. Żadne z tych nagrań nie zdobyło popularności, także dlatego, że młody wykonawca przechodził mutację głosu.
W 1966 roku Calone przybrał pseudonim artystyczny Massimo Ranieri, gdzie imię Massimo miało określać poziom jego ambicji artystycznych, a nazwisko było hołdem dla księcia Monako Rainiera di Grimaldiego, którego podziwiał. W tym samym czasie, w jego karierze artystycznej nastąpił przełom: pianista i kompozytor Enrico Polito zaproponował mu kontrakt fonograficzny z wytwórnią CGD. W tym samym roku młody wykonawca zadebiutował w popularnym programie-konkursie telewizyjnym Canzonissima z piosenką „L’amore è una cosa meravigliosa”. W 1967 roku po raz pierwszy wygrał festiwal Cantagiro z utworem „Pietà per chi ti ama”.