Magic Johnson (właśc. Earvin Johnson Jr.; ur. 14 sierpnia 1959 w Lansing) – amerykański koszykarz, grający w drużynie Los Angeles Lakers w latach 80. i na początku 90. XX wieku. Po zdobyciu tytułów mistrzowskich w szkole średniej i w college’u, Johnson został wybrany z pierwszym numerem w drafcie NBA 1979 przez Los Angeles Lakers. W swym debiutanckim sezonie zdobył mistrzostwo i nagrodę najbardziej wartościowego gracza finałów NBA. W latach 80. zdobył kolejne cztery tytuły z Lakersami. Na sportową emeryturę odszedł nagle w 1991 po tym, jak ogłosił, że uległ zakażeniu wirusem HIV, ale powrócił w 1992 na mecz gwiazd, gdzie otrzymał nagrodę MVP. Po protestach niektórych zawodników ponownie zakończył karierę, by powrócić raz jeszcze w 1996 roku, w wieku 37 lat, rozgrywając 32 mecze w zespole Lakers i po raz trzeci i ostatni odejść od uprawiania zawodowego sportu.
Na osiągnięcia Johnsona składają się trzy nagrody MVP sezonu zasadniczego, dziewięć występów w finałach NBA, dwanaście występów w meczu gwiazd i dziesięć nominacji do pierwszej i drugiej piątki NBA. Czterokrotnie notował w sezonach zasadniczych najwięcej podań i jest liderem klasyfikacji wszech czasów NBA w liczbie asyst zdobywanych w meczu, ze średnią 11,2. Johnson był także członkiem „Dream Teamu”, czyli amerykańskiej reprezentacji, która zdobyła złoty medal olimpijski na igrzyskach w Barcelonie w 1992.