Julie Newmar (ur. 16 sierpnia 1933) – amerykańska aktorka, piosenkarka i tancerka. Najbardziej znana z roli Catwoman z serialu Batman (1966-1968).
Urodziła się w 1933 roku w Los Angeles jako Julia Chalene Newmeye. Miała dwoje rodzeństwa. Jej ojciec pracował w Los Angeles City College oraz grał zawodowa w futbol amerykański w drużynie Chicago Bears. Matka, o szwedzko-francuskich korzeniach była projektantką mody. Julie od najmłodszych lat uczęszczała na lekcje gry na pianinie, lekcje tańca i baletu. W wieku 15 lat ukończyła szkołę średnią i przez rok podróżowała po Europie wraz z mamą i bratem. Po powrocie do USA została prima baleriną w Los Angeles Opera. Uczęszczała też na Uniwersytet w Kalifornii, gdzie studiowała filozofię i język francuski. W 1955 roku w Nowym Jorku zadebiutowała na deskach teatru.
W 1953 roku pojawiła się w pierwszym filmie Slaves of Babylon (1953). Główną rolę zagrała po raz pierwszy w 1954 roku filmie Siedem narzeczonych dla siedmiu braci (Seven Brides for Seven Brothers). W 1955 roku w Broadwayu zadebiutowała na deskach teatru. Występowała w wielu innych filmach. Pracowała również jako choreograf i tancerka dla Universal Studios. W 1969 roku pojawiłą się w Playboyu.