John Andrew Harkes (ur. 8 marca 1967 w Kearny w stanie New Jersey), piłkarz amerykański grający na pozycji prawego lub środkowego pomocnika. Podczas kariery piłkarskiej mierzył 177 cm wzrostu, ważył 70 kg.
Harkes ukończył Kearny High School w rodzinnym mieście Kearny w stanie New Jersey. Występował w szkolnej drużynie w rozgrywkach New Jersey State Interscholastic Athletic Association. W latach 1985-1987 uczęszczał na University of Virginia, a drużynę piłkarską tego uniwersytetu prowadził wówczas Bruce Arena. W 1987 roku został Piłkarzem Roku amerykańskich college'ów. W 1989 roku został piłkarzem Albany Capitals i przez dwa lata grał w jego barwach w American Soccer League.
W 1990 roku Harkes przeszedł do angielskiego klubu Sheffield Wednesday, grającego w Division Two. W lidze zadebiutował 3 listopada w zremisowanym 2:2 meczu z Oldham Athletic. W Sheffield wywalczył miejsce w podstawowej jedenastce, a jego gol z Derby County (strzałem z 35 metrów pokonał Petera Shiltona) został uznany golem roku w Anglii. W 1991 roku wystąpił z Wednesday w finale Pucharu Ligi Angielskiej, wygranym 1:0 z Manchesterem United. Na koniec sezonu 1990/1991 piłkarze Sheffield awansowali do Division One. Natomiast w sezonie 1992/1993 stał się pierwszym Amerykaninem w historii nowo powstałej Premiership. Wiosną 1993 w finale Pucharu Ligi z Arsenalem (1:1, 1:2) zdobył gola stając się pierwszym Amerykaninem, który zaliczył trafienie na stadionie Wembley. Latem 1993 Amerykanin odszedł do grającego w Division One, Derby County. Piłkarzem tego klubu był przez 2,5 roku, ale nie osiągnął większych sukcesów. W trakcie sezonu 1995/1996 został wypożyczony do londyńskiego West Ham United i wystąpił w 11 meczach tego zespołu w Premiership.