Joseph William „Joe” Frazier (ur. 12 stycznia 1944 w Beaufort, zm. 7 listopada 2011 w Filadelfii) – amerykański bokser, złoty medalista olimpijski w wadze ciężkiej (Tokio 1964), niekwestionowany zawodowy mistrz świata w latach 1970-1973.
W zawodowym boksie zadebiutował w 1965 roku, po zdobyciu mistrzostwa olimpijskiego w Tokio. Po wygraniu 19 walk (w tym 17 przez nokaut) stoczył w 1968 roku zwycięską walkę z Busterem Mathisem o wakujący tytuł zawodowego mistrza świata wagi ciężkiej w wersji Komisji Sportowej Stanu Nowy Jork (z którym wcześniej przegrał jako amator i który miał reprezentować USA na olimpiadzie w Tokio, ale złamał palec). Tytuł ten obronił czterokrotnie, zanim w 1970 roku zmierzył się z Jimmym Ellisem w walce o pasy WBA i WBC. Frazier pokonał rywala przez TKO w 5. rundzie i został niekwestionowanym mistrzem świata.
8 marca 1971 roku bronił mistrzostwa w Madison Square Garden przeciw również niepokonanemu Muhammadowi Alemu. Po 15 rundach pojedynku, znanego jako „walka stulecia”, wygrał na punkty Frazier, a Ali zanotował pierwszą porażkę w karierze (w ostatniej rundzie był nawet liczony po lewym sierpowym Fraziera).