James Joseph Brown (ur. 3 maja 1933 w Barnwell, zm. 25 grudnia 2006 w Atlancie) – amerykański piosenkarz, kompozytor, instrumentalista, osobowość sceniczna.
James Brown uznawany jest za prekursora gatunków rhythm and blues, soul i funk. Muzyka Browna wywodzi się z fuzji bluesa i gospel z instrumentalnym, tanecznym jazzem oraz sporymi wpływami muzyki latynoskiej. Muzyka ta, oparta na bogatym instrumentarium obejmującym rozbudowaną sekcję instrumentów perkusyjnych i dętych, cechuje się wielką żywiołowością. Brown jako wokalista charakteryzuje się mocnym, ekspresyjnym głosem. Jego technika wokalna, pełna zaśpiewów i ozdobników, czyni go jednym z najłatwiej rozpoznawalnych wokalistów soulowych. Dotyczy to również jego emocjonującego i ekstatycznego scenicznego emploi, będącego szczerą projekcją charyzmy artysty. James Brown był artystą bardzo płodnym. W ciągu długiej kariery, rozciągającej się od końca lat pięćdziesiątych do wczesnych osiemdziesiątych XX wieku, wydawał średnio po cztery albumy rocznie, a w rekordowym 1968 roku aż dziewięć. Wylansował wiele utworów, które są dziś standardami muzyki rozrywkowej, takich jak „It’s a Man’s Man’s Man’s World”, „I Got You (I Feel Good)” czy „Get Up (I Feel Like Being a) Sex Machine”. Kariera została przerwana finansowymi i prawnymi kłopotami artysty, które doprowadziły do kontrowersyjnego procesu kryminalnego (nadużycia podatkowe) i uwięzienia. W końcu lat dziewięćdziesiątych Brown powrócił do studia nagraniowego i na scenę, choć nie udało mu się już odzyskać dawnej popularności.