• Mary Philips(1928–1937; rozwód) • Mayo Methot(1938–1945; rozwód) • Lauren Bacall(1945–1957; jego śmierć)
Humphrey DeForest Bogart (wym. ; ur. 25 grudnia 1899 w Nowym Jorku, zm. 14 stycznia 1957 w Los Angeles) – amerykański aktor filmowy i teatralny, ikona kultury popularnej, symbol męskości lat 40. XX wieku. Uznawany za jedną z największych oraz najwybitniejszych gwiazd filmowych w historii amerykańskiego kina i okresu „Złotej Ery Hollywood”, a także najbardziej wpływowego aktora kina noir. W 1999 American Film Institute umieścił jego nazwisko na 1. miejscu w rankingu „największych aktorów wszech czasów” (The 50 Greatest American Screen Legends).
Bogart rozpoczął karierę sceniczną na początku lat 20. XX wieku, występując na Broadwayu. W 1930 zadebiutował na dużym ekranie w komedii W górze rzeki. Kontynuował występy teatralne do 1934. Pierwszy rozgłos zyskał rolą więźnia Duke’a Mantee w kryminale Skamieniały las (1936). Po związaniu się kontraktem z wytwórnią Warner Bros., przez następne kilka lat grywał w filmach klasy B, kreując znaczące role w takich produkcjach jak Czarny legion (1937) i Śmiertelny zaułek (1937). Przełomem w jego karierze był udział w gangsterskim High Sierra (1941). W następnej dekadzie występował w produkcjach, które na trwałe wpisały się do kanonu klasyki kinematografii amerykańskiej i ugruntowały jego status gwiazdy Hollywood: Sokół maltański (1941), Casablanca (1942), Mieć i nie mieć (1944), Wielki sen (1946), Mroczne przejście (1947), Skarb Sierra Madre (1948) oraz Koralowa wyspa (1948). W latach 50. Bogart zasłynął z ról w filmach: Pustka (1950), Afrykańska królowa (1951), Sabrina (1954) i Bunt na okręcie (1954).