Gino Bartali (ur. 18 lipca 1914 w Ponte a Ema k. Florencji, zm. 5 maja 2000 w Ponte a Ema) – jeden z najbardziej utytułowanych i najpopularniejszych włoskich kolarzy szosowych. Dwukrotnie wygrał Tour de France i trzykrotnie Giro d’Italia.
Gino Bartali, kolarz zawodowy od 1935 do 1953 roku, był jednym z najlepiej wspinających się kolarzy w swoich czasach. Siedmiokrotnie wygrywał klasyfikację górską w Giro. Trzykrotnie (1936, 1937 i 1946) wygrywał też klasyfikacje łączną w tym wyścigu. W 1938 Bartali po raz pierwszy odniósł sukces w Tour de France. W najlepszym wieku do ścigania musiał przerwać swoją karierę z powodu II wojny światowej. W 1948 roku powrócił na trasę Touru i po 10. latach wygrał „Wielką Pętlę” z przewagą ponad pół godziny nad drugim zawodnikiem, Brikiem Schotte.
Kariera Bartaliego była naznaczona konkurencją z pięć lat młodszym Campionissimo Fausto Coppim. Rywalizacja ta podzieliła wielkie rzesze włoskich fanów na dwa obozy: „Bartalistów” i „Coppistów”. W 1949 roku Bartali, liczący już wtedy 35 lat, przegrał z Fausto w trakcie Tour de France.