Francesco Moser (ur. 19 czerwca 1951 w Giovo) – włoski kolarz torowy i szosowy, torowy mistrz świata oraz czterokrotny medalista szosowych mistrzostw świata.
Moser został zawodowcem w 1973 r. Ten specjalista w jeździe indywidualnej na czas był zdolny do wygrywania wszystkich ważniejszych jednodniowych wyścigów (klasyków), takich jak Mediolan-San Remo (1984) czy Giro di Lombardia (1975, 1978). Równocześnie Moser dominował w tzw. „Piekle Północy”, czyli wyścigu Paryż-Roubaix, który wygrał 3 razy z rzędu w latach 1978–1980. W kolejnych czterech startach w tym wyścigu Moser zawsze stał na podium. W 1978 roku zdobył złoty medal na szosowych mistrzostwach świata w San Cristóbal. Rok wcześniej wywalczył złoto także na torowych mistrzostwach świata w Lecce, gdzie był najlepszy w indywidualnym wyścigu na dochodzenie zawodowców.
W 1984 roku wygrał również Giro d’Italia, mimo że z racji swojej budowy ciała nie był urodzonym „wspinaczem” i swoją przewagę musiał budować na etapach indywidualnej jazdy na czas. Łącznie zdobył 19 zwycięstw etapowych w Giro d’Italia, jak również 2 zwycięstwa etapowe w swoim jedynym starcie w Tour de France w 1975 roku, kiedy to zajął 7. miejsce w generalnej klasyfikacji tego wyścigu wieloetapowego. W Giro d’Italia brał udział 12 razy: jeden raz był zwycięzcą, 2 razy był drugi, 2 razy trzeci, trzy kolejne razy plasował się w pierwszej 10.