Floyd Patterson (ur. 4 stycznia 1935 w Waco, zm. 11 maja 2006 w New Paltz k. Nowego Jorku) – amerykański bokser wagi ciężkiej.
Zdobył złoty medal w wadze średniej podczas Igrzysk Olimpijskich w Helsinkach, później uzyskał wielką sławę jako bokser zawodowy. 30 listopada 1956, zdobył mistrzostwo świata wagi ciężkiej, będąc najmłodszą osobą (21 lat i 10 miesięcy), której udała się ta sztuka. Pokonał wówczas Archiego Moore’a w walce o wakujący tytuł po zakończeniu kariery przez legendarnego Rocky’ego Marciano (mistrz świata od 23 września 1952 do 30 listopada 1956). Rekord Pattersona został pobity. Rekord pobił Mike Tyson, który w 1986 roku uzyskał linearny pas mistrzowski tej kategorii wagowej (w wieku 20 lat, 4 miesięcy i 22 dni).
Czterokrotnie skutecznie bronił tytułu i dzierżył go do czerwca 1959, kiedy pokonał go Ingemar Johansson, jednak rok później (6/60) odzyskał mistrzostwo, co wtedy w tej kategorii wagowej zdarzyło się pierwszy raz. Trzecia walka tych pięściarzy zakończyła się ponownym zwycięstwem Pattersona. Po jeszcze jednej udanej obronie tytułu Patterson utracił go w walce z Sonnym Listonem, którą przegrał przez nokaut w 1 rundzie w 1962. Takim samym wynikiem zakończyła się walka rewanżowa w 1963 roku.