Ellen Rona Barkin (ur. 16 kwietnia 1954 w Nowym Jorku) – amerykańska aktorka filmowa, zdobywczyni nagrody Emmy i dwóch nominacji do nagród Złotego Globu.
Urodziła się w rodzinie żydowskiej. Jej ojciec Sol Barkin pracował jako ekspedient sklepu chemicznego, matka Evelyn (z domu Rozin) zatrudniona była jako szpitalna administratorka. Dorastała w południowym Bronksie i Queens. W latach 1969–1972 uczęszczała do High School of the Performing Arts na Manhattanie oraz do Hunter College w Nowym Jorku (na wydziale historii i dramatu). Dorabiała jako kelnerka w awangardowym Klubie Ocean, kontynuowała naukę w nowojorskim Actors Studio.
Debiutowała w komedii Samochód z marihuany (Up in Smoke, 1978) jako kobieta grająca na gitarze. W 1980 wystąpiła po raz pierwszy na scenie Ensemble Studio Theatre w przedstawieniu Kawa po irlandzku (Irish Coffee). Potem wzięła udział w dwóch produkcjach telewizyjnych – dramacie historycznym NBC Kent State (1981) i filmie sensacyjnym Warner Bros. Opieramy się (We're Fighting Back, 1981). Występowała na scenie off-Broadwayu w sztukach: Skrajności (Extremities) z Susan Sarandon (1982) i Eden Court (1985).