Elio Di Rupo (ur. 18 lipca 1951 w Morlanwelz) – belgijski i waloński polityk, wieloletni przewodniczący frankofońskiej Partii Socjalistycznej. Premier Walonii (1999–2000, 2005–2007, od 2019) i były wicepremier Belgii. Premier Belgii od 2011 do 2014.
Syn włoskich imigrantów zarobkowych z San Valentino, przybyłych do Belgii w 1947. Ojciec, z zawodu górnik, zginął w wypadku samochodowym rok po urodzinach syna. Z powodu problemów finansowych rodziny spowodowanych śmiercią głównego żywiciela, niepiśmienna matka oddała troje z siedmiorga dzieci do miejscowego sierocińca.
Uczęszczał do szkoły technicznej, następnie ukończył studia chemiczne na Université de Mons-Hainaut (UMH). Na tej samej uczelni uzyskał stopień naukowy doktora w 1978. W latach 1977–1978 był pracownikiem naukowym na University of Leeds w Wielkiej Brytanii. W 1978 był asystentem, a w 1982 kierownikiem badań na Université de Mons-Hainaut.