Chuck Liddell, właśc. Charles David Liddell (ur. 17 grudnia 1969 w Santa Barbara) – amerykański zawodnik mieszanych sztuk walki, były mistrz UFC w wadze półciężkiej (do 93 kg).
Swoją karierę w MMA rozpoczął w 1998 roku, kiedy na gali UFC 17 pokonał przez decyzję Noe Hernandeza. Następnie odniósł serię zwycięstw nad uznanymi zawodnikami jak Kevin Randleman, Vitor Belfort czy Renato Sobral. Dzięki tym walkom dał się poznać jako świetny uderzacz (striker), który skutecznie potrafi bronić się przed obaleniami. Wkrótce stał się głównym pretendentem do walki o tytuł z mistrzem wagi półciężkiej Tito Ortizem. Ortiz unikał jednak tego starcia. Aby zmusić go do walki, władze UFC zaaranżowały w czerwcu 2003 roku pojedynek o tymczasowy pas mistrzowski i wyznaczyły do niego Liddella oraz byłego mistrza wagi ciężkiej Randy’ego Couture’a. Liddell przegrał przez techniczny nokaut.
W 2003 roku wystartował w turnieju PRIDE Middleweight Grand Prix 2003. W pierwszych rundach pokonał Alistaira Overeema oraz Guya Mezgera, po czym w półfinale doznał dotkliwej porażki z Quintonem Jacksonem.