Charlton Heston, właśc. John Charles Carter (ur. 4 października 1923 w Evanston, zm. 5 kwietnia 2008 w Beverly Hills) − amerykański aktor i aktywista społeczny, najlepiej znany z heroicznych ról w hitach ze złotej ery Hollywood jak Mojżesz z biblijnego filmu Cecila B. DeMille’a Dziesięcioro przykazań (1956), Juda Ben-Hur w filmie Williama Wylera Ben-Hur (1959), Rodrigo Díaz de Vivar we włoskim Anthony’ego Manna Cyd (El Cid, 1961) i Robert Neville w filmie science fiction Borisa Sagala Człowiek Omega (The Omega Man, 1971). Laureat Oscara i David di Donatello za tytułową rolę w filmie Ben-Hur (1959). Był przewodniczącym amerykańskiej Gildii Aktorów, należał do najsłynniejszych artystów ekranu w USA. Zadebiutował na ekranie w 1941 jako Peer Gynt w filmie pod tym samym tytułem.
Urodził się w Evanston w stanie Illinois jako syn Lilli (z domu Charlton) Carter i Russella Whitforda Cartera, operatora młyna. Kiedy miał dziesięć lat, jego rodzice rozwiedli się, a matka ponownie wyszła za mąż za Chestera Hestona i Charlton przyjął nazwisko ojczyma. Rodzina przeprowadziła się na przedmieścia Chicago. W wieku szesnastu lat pojawił się na dużym ekranie w tytułowej roli w ekranizacji sztuki Henrika Ibsena Peer Gynt (1941).