Carole Lombard (wym. , właśc. Jane Alice Peters; ur. 6 października 1908 w Fort Wayne, zm. 16 stycznia 1942 pod Potosi Mountain) − amerykańska aktorka filmowa, ikona kina lat 30. XX wieku. Szczególnie ceniona za energiczne, często niecodzienne role w produkcjach z gatunku screwball comedy. W drugiej połowie lat 30. była najlepiej zarabiającą gwiazdą filmową w Hollywood. W latach 1939−1942 Lombard pozostawała w związku małżeńskim z Clarkiem Gable’em, będąc jego trzecią żoną. W 1999 została sklasyfikowana przez American Film Institute na 23. miejscu w rankingu „największych aktorek wszech czasów”.
W wieku 12 lat, za sprawą reżysera Allana Dwana, Lombard zadebiutowała w filmie A Perfect Crime (1921). Z chęci zostania profesjonalną aktorką, w październiku 1924 podpisała kontrakt z Fox Film Corporation, występując w rolach epizodycznych. W latach 1927−1929 współpracowała z producentem Mackiem Sennettem, grając w wielu produkcjach krótkometrażowych. Następnie zaczęła regularnie występować w filmach pełnometrażowych, takich jak High Voltage (1929) i The Racketeer (1929). Po udanym występie w westernie The Arizona Kid (1930), podpisała kontrakt z wytwórnią Paramount Pictures, która zaczęła obsadzać ją w rolach pierwszoplanowych. Punktem zwrotnym w jej karierze był udział w screwball comedy Napoleon na Broadwayu (1934). Lombard stała się jedną z głównych aktorek gatunku, pojawiając się między innymi w Hands Across the Table (1935) i Moim panie mężu (1936). Za udział w drugim z tych filmów otrzymała nominację do Oscara w kategorii dla najlepszej aktorki pierwszoplanowej. Do jej późniejszych ważnych produkcji zalicza się: True Confession (1937), Pan i Pani Smith (1941) oraz Być albo nie być (1942).