Anthony Mundine (ur. 21 maja 1975 w Sydney) – australijski bokser, były dwukrotny zawodowy mistrz świata organizacji WBA w kategorii super średniej (do 168 funtów).
W latach 1993–2000 był zawodnikiem rugby league. Pierwszy zawodowy pojedynek bokserski stoczył w lipcu 2000, w wieku 25 lat. Już w swojej jedenastej walce, 1 grudnia 2001, stanął przed szansą zdobycia tytułu mistrza świata IBF, przegrał jednak przez nokaut w dziesiątej rundzie z mistrzem świata tej organizacji, Svenem Ottke.
Po tej porażce wygrał kolejne osiem pojedynków (m.in. z byłym mistrzem świata IBF w kategorii junior lekkiej Lesterem Ellisem, dla którego była to ostatnia walka w karierze), a następnie 3 września 2003 zdobył wakujący tytuł mistrza świata WBA, pokonując na punkty Antwuna Echolsa (tytuł był wakujący, ponieważ Sven Ottke po unifikacji tytułów IBF i WBA otrzymał status tzw. "Super Championa"). Mundine zdołał obronić swój pas mistrzowski tylko raz – pokonując w styczniu 2004 przez techniczny nokaut w piątej rundzie Japończyka Yoshinori Nishizawę. W następnej swojej walce, 5 maja 2004 przegrał na punkty po niejednogłośnej decyzji sędziów z Mannym Siacą i stracił tytuł mistrza świata.