Anita Baker (ur. 26 stycznia 1958 w Toledo) – amerykańska wokalistka smoothjazzowa oraz rhythmandbluesowa.
Wychowała się w Detroit, gdzie począwszy od 12 roku życia śpiewała pieśni gospel w kościelnym chórze. Od najmłodszych lat jej muzycznymi wzorcami były Ella Fitzgerald, Sarah Vaughan i Nancy Wilson. W roku 1975 przystąpiła do zespołu Chapter 8 (wówczas najpopularniejszej grupy w Detroit), z którą występowała przez 4 lata. Na przełomie lat siedemdziesiątych i osiemdziesiątych nie była związana z żadną grupą muzyczną.
W roku 1982 rozpoczęła karierę solową, wydając rok później debiutancką płytę The Songtress, która nie odniosła jednak znaczącego sukcesu. Dopiero drugi (wydany w roku 1986) album Rapture przyniósł jej światową sławę i dwie nagrody Grammy. Płyta ta została sprzedana w 6 milionach egzemplarzy i uznawana jest za jedną z fundamentalnych dla nurtu smooth jazzu. Rok później otrzymała trzecią nagrodę Grammy za utwór Ain't No Need To Worry nagrany wraz z zespołem The Winans. Kolejna płyta w dyskografii, Giving You The Best That I Got (1988) również osiągnęła komercyjny sukces (3 nagrody Grammy, sprzedaż: 4,5 mln sztuk) i ugruntowała mocną pozycję piosenkarki na światowym rynku wykonawców R&B. Siódmą nagrodę Grammy otrzymała za wydaną w roku 1990 płytę Compositions, bardziej niż poprzednie zbliżoną klimatem do klasycznego jazzu. Wydawnictwo osiągnęło status platynowej płyty oraz notowane było na wysokich miejscach na listach przebojów Billboardu: 5. na 200 Albums Chart, 3. na Top R&B/Hip-Hop Albums oraz 4. na Top Contemporary Jazz Albums. Jeszcze większy sukces odniosła następna płyta wokalistki, Rhythm Of Love (wydana w roku 1994), która oprócz nagrody Grammy (ósmej w dorobku artystki) oraz statusu podwójnej platynowej płyty, zajęła 3. miejsce na Billboard 200 Albums Chart oraz 1. na Billboard Top R&B/Hip-Hop Albums.