Angelo Peruzzi (ur. 16 lutego 1970 w Viterbo) – włoski piłkarz, grający na pozycji bramkarza.
Jest wychowankiem AS Romy, ale w seniorskiej drużynie tego klubu, w ciągu czterech sezonów rozegrał tylko szesnaście meczów. W wieku dwudziestu jeden lat przeszedł do Juventusu, gdzie początkowo był zmiennikiem Stefano Tacconiego. Miejsce w pierwszej jedenastce wywalczył na początku rozgrywek 1992–1993. W barwach zespołu ze stolicy Piemontu spędził dziewięć lat, i chociaż w tym czasie jego rywalami o miejsce w składzie byli m.in. Michelangelo Rampulla i Andreas Isaksson, przez całe lata 90. był pierwszym bramkarzem. W tym czasie, oprócz licznych osiągnięć zespołowych (m.in. trzy tytuły mistrza kraju, Puchar UEFA, Puchar Mistrzów, Puchar Interkontynentalny i Superpuchar Europy), zdobył wiele wyróżnień indywidualnych, np. dwukrotnie tytuł najlepszego bramkarza Serie A (1997 i 1998). W 1999 roku postanowił wraz ze swoim trenerem Marcello Lippim odejść z Juventusu do Interu Mediolan, ale sezon spędzony w tym klubie okazał się mało owocny (4. miejsce w lidze), dlatego na początku kolejnych rozgrywek trafił do ówczesnego mistrza Włoch S.S. Lazio. Mimo poważnych kłopotów finansowych, które spowodowały wyprzedaż najlepszych piłkarzy i tym samym wypadnięcie Lazio z czołówki włoskiej ekstraklasy, Peruzzi występował w barwach tego zespołu przez siedem lat. Tam też – 19 lipca 2007 roku – w wieku trzydziestu siedmiu lat zakończył piłkarską karierę. Kilka tygodni wcześniej otrzymał trzecią już nagrodę dla najlepszego bramkarza ligi.