Alice Cooper (właściwie Vincent Damon Furnier, ur. 4 lutego 1948) – amerykański wokalista i muzyk hardrockowy. Sławę zdobył w latach 70. Jeden z twórców shock-rocka i horror rocka. Największe hity Alice Coopera to: „School's Out”, „No More Mr. Nice Guy”, „I'm Eighteen” i „Poison”.
W 2006 r. piosenkarz został sklasyfikowany na 32. miejscu listy 100 najlepszych wokalistów wszech czasów według Hit Parader. Z kolei w 2009 r. został sklasyfikowany na 7. miejscu listy 50 najlepszych heavymetalowych frontmanów wszech czasów według Roadrunner Records.
Muzyk urodził się 4 lutego 1948 r. w Detroit w stanie Michigan. W dzieciństwie przeniósł się z rodziną do Phoenix w stanie Arizona. Interesował się sztuką, zaczął śpiewać i występować wcześnie. Pod wpływem muzyki brytyjskiej założył zespół The Earwigs (potem The Spiders oraz The Nazz), z którym kopiował przeboje grup z Anglii, głównie The Beatles. Zdobył sporą popularność w swym rodzinnym stanie. Występował jako support przed gośćmi z Wielkiej Brytanii. Nagrał kilka singli. W końcu 1967 r. przeniósł się do Los Angeles, by rozpocząć profesjonalną karierę muzyczną. Lider przyjął pseudonim Alice Cooper i zaczął podawać się za wcielenie czarownicy. W jego identycznie nazwanym zespole grali Glen Buxton – gitara, Michael Bruce – gitara, Dennis Dunaway – bas i Neal Smith – perkusja. Shep Gordon został menadżerem zespołu.