Nancy Kerrigan (Woburn Massachusetts, 13 oktober 1969) is een Amerikaanse voormalige kunstrijdster op de schaats. In haar carrière won ze twee medailles op Olympische Spelen.
Zij werd voor het eerst bekend toen de Amerikaanse vrouwen alle drie de medailles wonnen bij het Wereldkampioenschap van 1991, dit was voor het eerst in het vrouwentoernooi. Kerrigan won brons achter Kristi Yamaguchi en Tonya Harding. Haar carrière bevond zich daarna in een stijgende lijn, ze won brons tijdens de Spelen van 1992 en zilver tijdens de wereldkampioenschappen in hetzelfde jaar. Het jaar erna stond ze eerste tijdens de Wereldkampioenschappen in Praag na de korte kür. Tijdens de lange kür ging het echter mis en ze eindigde als vijfde.
Tijdens de voorbereidingen op de Amerikaanse kampioenschappen, tevens de kwalificatiewedstrijd voor de Winterspelen van Lillehammer, werd Kerrigan in opdracht van de man van haar grote concurrent Tonya Harding met een metalen knuppel op haar knie geslagen. Een maand na de aanslag won ze de zilveren medaille tijdens de Spelen in Lillehammer, achter Oksana Baiul, waardoor het verhaal niet in het sprookje eindigde waarop de Amerikaanse pers had gehoopt.