Jackson Volney Scholz (Buchanan, 15 maart 1897 - Delray Beach, 26 oktober 1986) was een Amerikaans atleet, die gespecialiseerd was op de sprint. Hij nam driemaal deel aan de Olympische Spelen en won hierbij twee gouden en één zilveren medaille.
Zijn eerste grote succes boekte Scholz met de Amerikaanse estafetteploeg op de 4 x 100 m estafette bij de Olympische Spelen van Antwerpen. Met zijn teamgenoten Charles Paddock, Loren Murchison en Morris Kirksey won hij de finale met een verbetering van het wereldrecord tot 42,2 seconden. Individueel behaalde hij een vierde plek op de 100 m met een tijd van 11,0 seconden. Later dat jaar, in Stockholm, evenaarde hij het wereldrecord op de 100 m van Don Lippincott met een tijd van 10,6 seconden.
Op de Olympische Spelen van 1924 in Parijs was hij opnieuw succesvol en behaalde hij een gouden medaille op de 200 m. Op de 100 m moest hij echter de Brit Harold Abrahams voor laten gaan. Deze nederlaag werd verfilmd in de film Chariots of Fire, waarmee Scholz grote bekendheid geniet.