Conor Dwyer (Winnetka (Illinois), 10 januari 1989) is een Amerikaanse zwemmer die gespecialiseerd is in de middellange en lange afstanden. Hij vertegenwoordigde zijn vaderland op de Olympische Zomerspelen 2012 in Londen en op de Olympische Zomerspelen 2016 in Rio de Janeiro.
Conor Dwyer zwom tussen 2007 en 2009 voor de Universiteit van Iowa zonder daarbij echt grote uitschieters te laten optekenen. Voor het seizoen 2009/2010 stapte hij met de hulp van Janet Evans over naar de Universiteit van Florida, waar hij samen traint met o.a. Ryan Lochte. Hij werd meteen verkozen tot NCAA zwemmer van het jaar en won individuele titels op de NCAA universiteitskampioenschappen op de 200 en 500 yards vrije slag.
Hij zette zijn opmars voort en kwam in het seizoen 2010/2011 bij de Amerikaanse nationale ploeg en plaatste zich tijdens de Amerikaanse kampioenschappen zwemmen 2010 in Irvine voor de wereldkampioenschappen zwemmen 2011 in Shanghai als lid van de estafetteploeg op de 4×200 meter vrije slag. In Shanghai zwom hij samen met David Walters, Ricky Berens en Peter Vanderkaay in de series van die estafette, in de finale sleepten Berens en Vanderkaay samen met Michael Phelps en Ryan Lochte de wereldtitel in de wacht. Voor zijn aandeel in de series werd Dwyer beloond met de gouden medaille. Op de Pan-Amerikaanse Spelen 2011 in Guadalajara veroverde de Amerikaan de zilveren medaille op zowel de 200 als de 400 meter wisselslag. Op de 4×200 meter vrije slag legde hij samen met Scot Robison, Charlie Houchin en Matt Patton beslag op de gouden medaille. Samen met William Copeland, Christopher Brady en Eugene Godsoe zwom hij in de series van de 4×100 meter vrije slag, in de finale sleepten Copeland en Brady samen met Robert Savulich en Scot Robison de zilveren medaille in de wacht. Voor zijn aandeel in de series ontving hij de zilveren medaille.