Alessandro "Alex" Zanardi (Bologna, 23 oktober 1966) is een Italiaans autocoureur en handbiker. Hij reed 42 races in de Formule 1, maar behaalde zijn grootste successen in de Verenigde Staten door tweemaal het CART-kampioenschap (nu IndyCar Series) te winnen.
Zanardi begon zijn carrière in de karts. Na successen in Italië vocht hij in 1987 met Michael Schumacher om de Europese titel. De volgende twee jaar reed hij Formule 3 en vanaf 1989 ook Formule 3000. Zijn eerste volledige seizoen in die klasse in 1991 leverde hem een tweede plaats op in het eindklassement achter Christian Fittipaldi. Datzelfde jaar maakte hij ook zijn debuut in de Formule 1. Een test voor Footwork leverde een contract op bij Jordan voor de laatste drie races van het jaar.
Hij maakte een goede indruk tijdens die wedstrijden, maar behaalde geen punten. Voor 1992 kon hij geen zitje vinden, waarna hij testcoureur werd bij Benetton. Halverwege het seizoen reed hij drie races bij Minardi als vervanger van de geblesseerde Christian Fittipaldi, maar een succes werd dit niet. In 1993 kreeg hij een vaste plek bij Lotus, waar Mika Häkkinen was vertrokken. De Lotus was geen slechte auto en Zanardi haalde zijn eerste punt door zesde te worden in de Grand Prix van Brazilië. Zijn seizoen was echter voorbij na een flinke crash in Eau Rouge tijdens trainingen voor de Grand Prix Formule 1 van België. Voor het seizoen 1994 mocht Zanardi's vervanger Pedro Lamy bij Lotus blijven totdat deze beide benen brak bij een testongeluk en Zanardi kon terugkeren. De auto van het team was een stuk minder dan in 1993 en Zanardi kon niet opvallen. Twee wedstrijden stond hij aan de kant omdat het team de meer kapitaalkrachtige Philippe Adams een kans gaf. Aan het eind van het seizoen hield Lotus op te bestaan en leek de F1-carrière van Zanardi voorbij.